-
1 zasadnicz|y
adj. 1. (główny) [argument, różnice] fundamental- miał zasadnicze wiadomości z prawa i historii he was familiar with the fundamentals of law and history2. (nieodstępujący od zasad) principled, high-principled- był bardzo zasadniczy w swoim postępowaniu he was very highprincipled■ zasadnicza rozmowa a serious conversation a. talkThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zasadnicz|y
См. также в других словарях:
zasadniczy — 1. «dotyczący zasady, opierający się na zasadzie; podstawowy, główny, najważniejszy» Zasadniczy argument. Zasadnicza cecha czegoś. Zasadnicze różnice. Zasadnicze wiadomości z prawa, z historii. W sposób zasadniczy. ∆ Zasadnicza szkoła zawodowa… … Słownik języka polskiego